مقـــدمـــه

دریاچه ارومیه با وسعتی معادل شش هزار کیلومتر مربع بیستمین دریاچه بزرگ جهان و پرآب ترین و بزرگترین دریاچه داخلی ایران است . از اسامی دیگر این دریاچه : ریما ، چیچست ، زپاتا ، کبودان و شور قابل ذکر است . نزدیک به سی رودخانه به دریاچه ارومیه می ریزند . عمق متوسط آب حدود 6 متر می باشد . مهمترین نکته در مورد این دریاچه شوری آب و غلظت آن به علت وجود املاح زیاد (280-350 گرم در لیتر) است . بطوریکه از نقطه نظر شوری پس از بحرالمیت شورترین دریاچه جهان محسوب می شود .

در بررسیهای که قبلاً انجام گرفته دو نمونه باکتری به نامهای Clostridium perfringens و
Streptococcus faecalis ، سخت پوست کوچکی به نام Artemia salina و یک جلبک ماکروسکوپی به نام
Enteromorpha intestinalis گزارش شده است . ( صابری 58-1357)

همچنین یک نمونه جلبک میکروسکوپی به نام Dunaliella viridis از حوضچه‌های استخراج نمک اطراف دریاچه جدا شده است (صدر افشار و ابراهیم زاده ، 1372) .

در بررسیهای اخیر که توسط تیم جلبک شناسی گروه زیست شناسی دانشگاه شهید بهشتی انجام گرفت برای اولین بار دوازده نمونه جلبک متعلق به سه رده Cyanophyta ، Chlorophyta و Bacillariophyta از دریاچه اورمیه استخراج و شناسایی گردید ولی جلبک ماکروسکوپی فوق‌الذکر
(Enteromorpha intestinalis) در این بررسیها مشاهده نشد .

تصویر شماره 2 - نمونه‌ جلبکهای موجود در دریاچه اورمیه

بررســی عمــومی آرتمیــا

آرتمیا یکی از انواع مهم و نسبتاً گسترده سخت پوستان است که آبهای نسبتاً شور تا آبهای خیلی شور که میزان املاح آنها ممکن است تا چند برابر آب دریا باشد زندگی می‌کند . اندازه آن در ماده‌ها 15 و در نرها حدوداً 12 میلی متر است وجود آرتمیا در یک زیستگاه به دو عامل بستگی دارد :
1- اولاً میزان املاح که بایستی به اندازه کافی بالا باشد (عمدتاً بیش از 100 gr/lit) تا موجودات شکارچی مزاحم نتوانند در آن زندگی کنند .

2- درجه حرارات مناسب برای رشد و نمو آرتمیا مناسب باشد اولین گزارش مکتوب در مورد آرتمیا در سال 1755 میلادی توسط اسکلوسر Schlosser میلادی به ثبت رسیده است ولی آرتمیا در نمونه‌های آبی از آبگیرهای شور در نزدیکی دریاچه لیمنگتون Lymington انگلستان یافته بود .

ارزش غذائی و کاربردهای آرتمیا در تغذیه آبزیان در سال 1933 میلادی در آمریکا روشن شده و بدین ترتیب از سال 1339 کاربرد آن در آبزی پروری رایج گشت .

آرتمیــــا

گونه آرتمیای موجود در دریاچه ارومیه که بنام آرتمیا اورمیانا Artemia urmiana به ثبت رسیده از خانواده سخت پوستان بوده که فون اصلی دریاچه را تشکیل میدهد و با فیلتر نمودن آب محیطی مواد غذائی مورد نیاز خود را از انواع فیتوپلانکتونها و زئوپلانکتونها و باکتریهای موجود در محیط خود تأمین میکند . بطور متوسط 50% وزن خشک آرتمیای بالغ را پروتئین تشکیل میدهد و بیشترین ارزش غذائی آرتمیا در مرحله ناپلئوس (مرحله اول زندگی آرتمیا) میباشد که هر گرم وزن خشک آن حدود 10 میلی گرم از اسیدهای چرب را داراست و به همین دلیل منبع غذائی ارزشمندی است برای انواع لارو ماهی و میگو و دیگر آبزیان و همینطور پرندگانی که به این دریاچه مهاجرت مینمایند امروزه در سطح جهانی از آرتمیا به سه صورت ذیل استفاده میشود .

1- کیست دکپسوله آرتمیا جهت تغذیه انواع لاروماهی و میگو

2-ناپلئـــــوس آرتمیــــا جهت تغذیه در مراحل لاروی ماهی و میگو

1- بـــالـــغ آرتمیــــــا جهت تغذیه ماهیان خاویاری و ماهیان سردآبی

آرتمیا سخت پوست نسبتاً کوچکی است که درازای ماده‌ها mm15 و نرها mm 12 است و در گونه‌ بومی دریاچه ارومیه ممکن است تا

mm 20 هم برسد . از نظر مرفولوژی آرتمیای ماده دارای یک تخمدان (OVISAC) بوده که کیست‌ها در آنجا تجمع میابند و آرتمیای

بالغ نر در ناحیه سردارای یک جفت چنگگ (CLASPER) بوده که توسط این چنگگ‌ها آرتمیای ماده را میگیرد و عمل جفت‌گیری

را انجام میدهند . آرتمیای بالغ دارای دو چشم قرنیه و 11 جفت پای شناست که آبششها در روی آن قرار دارند .

پراکنش جغرافیــایی آرتمیــا

بعلت وجود آبهای شور در سراسر دنیا و همچنین توانایی پراکنش طبیعی و جغرافیایی گونه‌های آرتمیا بطرق مختلف از قبیل جابجایی کیست‌ها توسط عواملی نظیر باد و پرندگان آبی مهاجر این موجود دارای انتشار وسیعی در کره زمین می باشد .

21ص

مقدمه:یکی ازآفات مهم برگ یونجه سرخرطومی برگ یونجه است که دراکثرمناطق یونجه کاری کشور شیوع دارد.میزان خسارت سرخرطومی یونجه درایران دقیقاتعیین نشده ولی می توان گفت که60درصدازخسارت های کلیه آفات یونجه مربوط به سرخرطومی می باشد.زمانی که میزان آلودگی مزارع بالااست مدیریت مبارزه بااین آفت درطول سال اهمیت دارد.باتوجه به این که دربعضی سالها خسارت سرخرطومی یونجه ازنظراقتصادی مهم نیست لازماست که زارعین باراهنمایی های مدیریتی وتوصیه های عدم استفاده ازسموم حشره کش آشناشوند.

زیست شناسی:حشره کامل این آفت سرخرطومی نسبتا کوچکی است به طول تقریبا 5میلیمتروپهنای 3.5میلیمترورنگ آن ازقهوه ای تاخاکستری مایل به سیاه تغییر می کند.

چرخه زندگی آفت سرخرطومی یونجه شامل چهار مرحله تخم.لارو.شفیره وسوسک بالغ است.زمستانگذرانی این آفت معمولا به شکل حشره کامل درپناهگاه های خارج ازمزرعه مانند پرچین ها.مناطق درختکاری شده ویازیست گاههای محفوظ داخل شکافهامیباشد.غالب تخمریزی دربهاروزمانی که سرخرطومی بالغ واردمزرعه می شودانجام می گیردامابعضی ازتخم ها درپاییز گذاشته می شوند.سرخرطومی های بالغ ماده برای تخمریزی سوراخی رابه وسیله جویدن درساقه یونجه ایجاد میکنندودرداخل آن25-2عددتخم می گذارند.یک سرخرطومی ماده میتواند درطول دوره زندگی به طور متوسط تعداد500تا2000عددتخم بگذارد.رنگ تخم ها از زرد تاقهوه ای تغییرمی کند ووقتی می رسند تیره تر می شوند.مدت زمان لازم برای تفریخ تخم ها 14-7روزپس ازتخم ریزی به طول می انجامد اما تخمهایی که درپاییزگذاشته می شوند دربهارسال بعد تفریخ خواهند شد.

لاروها درطول دوره لاروی سه بارپوست اندازی کرده ودرهربارازنظراندازه بزرگترمی شوند.لاروهای بالغ به رنگ سبز بوده.تقریبا 9 میلیمترطول دارندوخطوط سفیدرنگی درپشت آنهادیده میشود.لاروهای بالغ پس از کامل شدن تغذیه به سمت قاعده برگ حرکت کرده وباتکه های برگهای خشک شده درسطح خاک ایجاد یک پیله ابریشم مانندمیکنند.لاروهادرداخل پیله تبدیل به شفیره شده وحشرات بالغ پس از 14-10روزازآن خارج می شوند.

سرخرطومی های بالغ پس ازظهور برنگ قهوه ای روشن هستندویک لکه قهوه ای درپشت بدن حشره دیده می شود که ازجلوسر شروع شده وتانصف بدن ادامه می یابد.این علایم با سن حشره تغییر می کند.سرخرطومی های بالغ به مدت چند هفته درمزرعه باقی می مانندوپس ازآن برای گذراندن تابستان به پناهگاه های محفوظ نزدیک مزرعه می روند.درطول تابستان تمامی مراحل چرخه زندگی سرخرطومی درداخل مزرعه قابل مشاهده است بطوریکه سرخرطومی های بالغ ترممکن است به فعالیت تخمریزی ادامه دهند در حالیکه در همان زمان لاروها.شفیره هاوحشره های بالغ تازه ظاهر شده نیز دیده شوند.

44 ص

استاندارهای علامت و نشانه SMV برای وسائل نقلیه و ادوات کشاورزی کندرو

استاندارهای علامت و نشانه SMV برای وسائل نقلیه و ادوات کشاورزی کندرو

گسترش با مساعدت و همکاری کمیته ایمنی کشاورزیASAE و مطالعات کنفرانس کشاورزی انجمن ایمنی ملی و کمیته تحقیقات تاییده شده توسط کمیته تکنیکی بخش ماشین آلات ASAE ،پذیرفته شده توسط ASAE به عنوان پیشنهاد در دسامبر 1964، اصلاح و پذیرفته شده به عنوان استاندارد در دسامبر 1966 اصلاح دوباره در مارچ 1968‏ ،تصویب به عنوان استاندارد بین المللی آمریکا در جولای 1971 اصلاح مجدد در دسامبر 1975، تایید اصلاحات توسط ANSI در جولای 1984 تایید مجدد در دسامبر 1985 اصلاح مقاله ای در جولای 1989، تایید مجدد در دسامبر 1990، اصلاح مجدد مقالات در فبریه 1991‏، اصلاح مجدد در دسامبر 1991، تصدیق مجدد توسط ANSI در اکتبر 1992 – اصلاح مجدد در جون 1993- تایید اصلاحات توسط ANSI در ژانویه 1994 و تایید مجدد در نوامبر 1997.

منظور و هدف

1-1- هدف از این استاندارد، بنا بنهادن خصوصیاتی است که معرف یک علامت مشخص برای استفاده از ماشینهایی که با سرعت کم، هنگام تردد یا سفر در بزرگراهها باشد.

2-1این استاندارد خصوصیات ابعادی علامت و نشانی را بنا نهاده است که مرتبط با مراحل آزمایش و شامل همه نیازها می باشد.

3-1این علامت شناسائی فقط در ماشینهای کم سرعت( SMV )کاربرد دارد.

4-1این علامت، لوازم هشدار از قبیل لامپهای عقب ماشین آینه ها، فلاشرها، را کامل می کند. اما جایگزین این ابزار نمی باشد. همچنین این علامت برای شناساندن وسایل بی حرکت و ساکن استفاده نمی شود.

5-1ابعاد و الگوی رنگ این علامت، مشخص است و اجازه علامت گذاری و تغییر دراین الگوها به جز در مواردی که در قسمت 2-4 بازگو خواهد شد‏، نداده شده است.

6-1در زمانیکه وسیله مورد نظر با سرعتی بالاتر از 40کیلومتر بر ساعت یا 25 مایل بر ساعت در حال حرکت باشد روی این نشانه را باید پوشاند و یا آن را برداشت.

2- منابع اصلی:

تمامی استاندردها، موضوع مطالعه برای اصلاح مجدد می باشند و قستهای توافق نامه بر اساس استانداردها تقویت شده است تا امکان در خواست اکثر ویرایشهای اخیررا بررسی کند.سازمانهای استاندارد از لیست استاندادهای معتبر رایج حمایت می کند.

63 ص

دیسک

وسیله ای است برای تسطیح زمین شخم خورده، خرد و نرم کردن کلوخ ها، از بین بردن علف‌های هرز و ساقه‌های باقیمانده برخی گیاهان مثل غلات، پنبه و... مخلوط کردن کودهای شیمیایی یا کود سبز قبل از کاشت، پوشاندن بذوری که بصورت دستپاش روی خاک ریخته شده اند و در مواردی برای خرمن کوبی و شخم سطحی بکار برده می شود. دیسک‌ها به دو قسم دیشسک معمولی و دیسک قیچی (off – set disk) تقسیم بندی می شوند.

دیسک معمولی ممکن است یا یا دو ردیفه باشد. ساختمان دیسک از تعداد بشقاب مدور و توگرد تشکیل شده اند که در فواصل معین در روی محوری (دو یا چهار محور) حرکت می کنند. این بشقابها در مرکز ضخیم و در لبه نازک می باشند و قطری حدود 45 تا 60 سانتی متر دارند که گاهی در انواع سنگین تر این قطر به 70 سانتی متر می رسد. در بعضی از انواع دیسک‌ها لبه بشقابها درای کنگره می باشد. صفحات مقعر شکل دیسک‌ها روز هر محور طوری نصب می شوند که گودی آنها در یک جهت بوده و تعداد آنها روی هر محور بین 3 تا 13 بشقاب بر حسب انواع آنها متغیر است عمق عمل دیسک‌ها از 10 تا 15 سانتی متر حتی تا عمق 20 سانتی متر بسته به سنگین وزن دیسک می باشد. هنگام دیسک زدن اراضی، عملیات طی دوبار بصورت رفت و برگشت انجام می شود تا خاکی که در نوبت اول جابجا شده در نوبت دوم بجای خود برگردانیده شود.

مشخصات فنی کولتیواتور کودکار  

مشخصات فنی :

این ماشین برای عملیات توام کوددهی و مبارزه با علفهای هرز موجود در جویهای مزارع ذرت، چغندرقند، سویا، آفتابگردان، حبوبات و سایر محصولات ردیفی مناسب می باشد. مقدار ریزش کود 50 تا 1500 کیلوگرم در هکتار است و تنظیم این مقدار توسط موزع شیاردار مینی ماکز انجام میشود. این دستگاه بصورت چهار ردیفه و شش ردیفه تولید می گردد و فاصله بین ردیفها قابل تنظیم است. این دستگاه دارای شیارکش و تیغه های مخصوص برای کار در شرایط مختلف میباشد. واحدهای این دستگاه بطور مجزا و بصورت مفصلی روی شاسی نصب شده اند و هنگام برخورد با موانع بدون بروز خسارت به دستگاه، از روی مانع عبور میکنند.

کودکار بذرکار پنوماتیک :

مشخصات فنی :

واحدهای کارنده:

انواع واحدهای کارنده که بر حسب نوع محصول در این بذرکار پیش بینی شده است عبارتند از:

واحد کارنده مخصوص کشت چغندرقند و گوجه فرنگی

27ص

مقدمه

چغندرقند گیاهی است از خانواده Chenopodiacea و همانند بسیاری از اعضای دیگر این خانواده مقاوم به تنش و شوری است(1).

تغذیه چغندرقند به طور جامع از بیست سال گذشته گزارش شده است (1972). در آن گزارش، برای اولین بار حاصل نیم‌قرن تحقیق در اروپا و آمریکا روی نیازهای گیاه به عناصر میکروماکرو بوده است. در هرکجا که گیاه چغندرقند وارد شده است و اقدام به کشت شده، تحقیقات آن از اولویت بالایی برخوردار بود. مهمترین دلیل این اقدامات، این بود که اضافه کردن صحیح مواد مغذی به خاک بیشترین تاثیر را بر تثبیت عملکرد زارع قرار داده است(1).

همانند سایر محصولات کشاورزی، چغندرقند نیز تنها جزئی از نیازهای خود را از خاک تامین می‌نماید و بقیه را بایستی از کودهای شیمیایی، حیوانی و محلول‌پاشی بر روی سطح برگ تامین کند(1).

در میان کودهای شیمیایی، ازت در تمامی خاک‌های زراعی به مقدار کم وجود دارد و از مهمترین عناصری است که بایستی در هر جا چغندرقند کشت می‌گردد، به صورت کود داده شود. هنگامی که برای اولین بار فسفر مصرف شد پس از سال‌های متوالی مزارع غنی از فسفر شدند و افزودن این عنصر به زمین تاثیر آن چنانی بر روی عملکردشان نداد. در نتیجه مصرف آن ناچیز شد و در نهایت در طول بیست سال گذشته بیشتر فعالیت‌های تحقیقاتی بر روی نیاز گیاه به ازت متمرکز شده و از تحقیقات روی فسفر کاسته شده است(1).

کار بر روی سایر عناصر ماکر، نظیر پتاسیم، منیزیم و سدیم ادامه دارد، زیرا نیازهای چغندرقند به این عناصر بیش از سایر محصولات است. کاشت چغندرقند در خاک‌های سبک، فراهم شدن امکانات مکانیزه نیاز چغندرقند به سه عنصر مورد اشاره را که اغلب به مقدار کم در خاک وجود دارد، بیشتر نموده است.

نیاز غذایی چغندرقند به کودهای اصلی هم اکنون مشخص شده. لیکن علاقه به مصرف کودهای فرعی به مراتب بیشتر شده است. جذب عناصر فرعی با افزایش محصول به طور موازی افزایش یافته است. علت آن، نیاز این عنصرها حتی در مناطقی است که بیشتر ذخایر طبیعی خاک کافی بوده است(1).

32 ص